Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Αν αύριο δεν βρέξει...


Υπομονετικά. Αφουγκράζομαι, καιρό τώρα, με αμείωτη ένταση. Περιμένω ν’ ακούσω τα θραύσματα της πρώτης στάλας στην οροφή της στενόχωρης, σκοτεινής μου κατοικίας.

Κι όσο περιμένω, στοχάζομαι –άλλωστε έχω άφθονο χρόνο- πάνω σε ζητήματα εξόχως σημαντικά, όπως λόγου χάρη στην αξία που προσδίδει στην πνευματική απελευθέρωση ο καταναγκαστικός εγκλεισμός. Πιστέψτε με, κανείς δεν θα μπορούσε να γίνει πιο γλαφυρά περιγραφικός σε αυτό το θέμα από μένα: εγκλωβισμένος σε έναν τόσο περιορισμένο χώρο η πνευματική μου ελευθερία έχει βιώσει Πηγασιακές πτήσεις!

Διαλογίζομαι επίσης με υπομονή για την υπομονή. Θα μπορούσα να γράψω μια ολόκληρη πραγματεία γι’ αυτήν` είμαι ικανός να τραβήξω με ακριβείς ορισμούς τη λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ των εννοιών της «υπομονής» και της «εγκαρτέρησης», ή της «παραίτησης», στις οποίες έχω εμβριθώς εντρυφήσει. Μπορώ άνετα να καυχηθώ ότι μπορώ να γράψω με μια μονοκοντυλιά όσες πραγματείες θέλετε πάνω σε αυτές …αρκεί να βρέξει.

Πώς την ονειρεύομαι αυτήν τη βροχή… Ομολογώ με ντροπή ότι πολλές φορές, εξαιτίας της παρατεταμένης ανομβρίας, είχα παραισθήσεις. Νόμισα πως άκουσα τις στάλες της βροχής, ή χειρότερα, πως μύρισα το νοτισμένο χώμα. Από την προσμονή είναι… Αυτή τη ρωγμή στο θωρακισμένο τείχος της υπομονής μου.

Είμαι αισιόδοξος, όμως. Το πιάνω με τις κεραίες μου ότι θα βρέξει αύριο. Και τότε… Θα ξεμυτίσω από το καβούκι μου, θα συρθώ έξω, θα τεντωθώ και θα κάνω τσουλήθρες αφήνοντας πίσω μου στο βρεγμένο χορτάρι να λησμονηθούν όλες οι ατελείωτες στιγμές του υπομονετικού μου εγκλεισμού.

Αρκεί να βρέξει αύριο. Γιατί αν δεν βρέξει… Μόνο να ονειρεύομαι, ή να παραισθάνομαι θα μπορώ, κουβαριαστός στο κέλυφός μου, την ανακούφιση της βροχής.

5 σχόλια:

  1. καλορίζικο το blog !!!!!
    το κείμενο σούπερ!!!! Πού να φανταζόμουν τι προσδοκούν τα σαλιγκαράκια....!!!!!
    Καλή αρχή :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θάλεια μου πανέμορφο το μπλοκ!Καλορίζικο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επιτέλους κι ένα παραμυθοϊστολόγιο! Καλοτάξιδο σου εύχομαι Θάλεια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τί όμορφο Θάλεια μου! Το κατασυμπάθησα το σαλιγκάρι σου, σίγουρα στο εξής θα βλέπω τα σαλιγκάρια με άλλα μάτια! :-)))
    Καλοτάξιδο το νέο σου μπλογκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. σας ευχαριστώ όλους για τα ενθαρρυντικά σχόλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή